Niedobór wykwalifikowanego personelu i brak rąk do pracy w tej branży jest najbardziej dotkliwy. A sytuacja niedługo może się pogorszyć. Dużym problemem jest brak zastępowalności pokoleniowej, zwłaszcza w zawodzie pielęgniarki, gdzie średnia wieku obecnie wynosi około 50 lat i jest coraz wyższa. Choć co roku na rynku pojawia się około 5 tysięcy absolwentów, do zawodu przystępuje tylko połowa. W najbliższych latach branżę czekać będzie wiele zmian, wynikających z konieczności zaspokojenia potrzeb pacjentów. Działania powinny być skoncentrowane na zachęceniu do podjęcia pracy w zawodach medycznych, uporządkowaniu płac i wyrównaniu niczym nieuzasadnionych różnic w wynagrodzeniach oraz najefektywniejszemu wykorzystaniu posiadanej infrastruktury.

W Polsce działa około osiemset szpitali, które oferują ponad dwieście tysięcy łóżek szpitalnych, co daje blisko sześć łóżek szpitalnych na tysiąc mieszkańców. To zdecydowanie za mało, a na tle Europy wygląda fatalnie. Szpitale i inne placówki medyczne czeka więc restrukturyzacja i etatyzacja z uwagi na szereg czynników, wśród których oprócz oczywistego – starzenia się społeczeństwa, wymienić trzeba dostosowanie do nowych wymogów prawnych czy nawet zmiany profilu całego szpitala.

Reforma i rozwój branży medycznej będzie opierał się w najbliższych latach o strukturę współpracy pomiędzy partnerem prywatnym a publicznym. Być może zmiany dotyczyć będą też pracowników branży medycznej, których wynagrodzenie stanie się konkurencyjne względem innych branż, a mechanizmy takie jak premia, benefity pozapłacowe czy podwyżki związane z oceną pracowniczą nie będą tylko mrzonką. Zwłaszcza, że na rynek pracy wchodzi pokolenie młodych ludzi, dla których takie rozwiązania są standardem.